Lehengo egunean kezkati hurbildu zitzaidan ama, sermoia botatzeko aurpegiarekin edo. Eta baita bota ere!!!. Nire lagun Sonia ikusi omen zuen erretzen eta…
A zelako hitzaldia eman zidan; “…ez ezazu erre, menpekotasun handia sortzen duen droga da, eta baita kaltegarrienetarikoa ere. Ni neu hasi nintzenean ez nekien zertan zebilen, baina zuek nahi duzuen informazio guztia duzue eta…Asko kostatzen da uztea, behin hasitakoan, eta ez dute denak lortzen …” , etabar luzea.
Eraberean, ziurtatu zidan ez zietela ezer aipatuko Sonien gurasoei, baina neskatoarekin bai izan zuela hizketalditxo bat. Horrelakoxea da nire ama; nire lagunari sermoia botatzeko gai da, baina ez da mihiluze bat.
Ulertzen diot. Berak erretzeari uko egin zion haurdun geratu zenean: “txarra da erretzailearentzat, baina baita inguruan daudenentzat ere, eta erabat kaltegarria umekientzat, oztopatu egiten baitu beraien garapen egokia eta baita ondorio latzat sortu ere osasunean -esaten zidan-
Hau da; amak intentzio onak ditu, eta agian horregatik pena handiago eman zidan esan nionean nire lagun Soniari bere amak erosten ziola tabakoa, aitaren bizkarretik.
Egia esan, ez zait batere arraro egiten jendeak hain arrikara handiakin irtetzeak, zeren guraso batzuei karneta kendu beharko liokete edo, bestela, trebakuntza azterketa bat egin.
Nire anaiak esaten dit horrelako gurasoak ikusita, gureak aldareetara igotzeko moduan gaudela, nahiz eta egun guztia matraka ematen pasatzen duten. Asken finean kotsekuenteak dira, eta fida gaitezke beraiengan. Nire amak, aita engainatzen badu, norekin fida naiteke bada?