Gogoratzen naiz, aspaldi sartu zitzaigun deia batez.Hartan, laguntza eskatu zigun 11 urteko neskato batek. Eva izena jarri diogu. Hilekoa jaitsi omen zitzaion lehenengo aldiz eta bazituen kexu eta zalantza batzuk, horren harira.
Klasean bera izan omen zen lehena kontu honetan, eta lotsa ikaragarria bizi izan zuen. Berehalako unean dutxan sartu zen txarto eta zikin sentitzen baitzen. Jota esperientziaren zurrubiloan.
Evak jakin nahi zuen bere sentsazio hura normala zen ala ez, zeren gertatutakoa gutxi izan balitzaio, ama pozarren hasi omen zitzaion algara betean “nire alaba egin da emakume!!!”deidarka, alabak berria eman zionean. Batetik amaren poza eta bestetik bere lotsa.
“Nor dago ondo, ni edo nire ama?”-esan zigun.
“Biok”-erantzun genion “Beldurtzen gintuen eguna heldu da!” irakurtzen jarraitu