Gaur atzo baino, azken egunotan baino, goizeago esnatu zara, 6:14an. Ohetik altza eta eskatzera joan zara. Ez duzu ezer gosaldu. Komuneko espilluen aurrean denpora luzez, geldi. Ezpainetako gorriaz eta zeure mutillak orain dela sei egun erregalatutako begietako “Rimel” karuarekin makillatu zara. Ez du balio; zure arpeian ez dago pozik.
7:36an etxetik irten zara biharrera joateko. 100 bat metrora dagon Walterren floristerian geratu zara, goizero bezala, bertako larrosa zuriei begira; eta goizero bezala ez duzu ezer erosi.
Haietariko bat ezker eskuko atzamarrekin kontuz ikutu dozu. Aurrera jarraitu duzu; pixkat berandu zabiltzaz.
7:58an heldu zara klaseak ematen dituzun “St. George Collegue” unibersitatera. Deskantsuan, 11:17an, ate aurrera irten zara kafe bat hartzeko asmoz. Deskafeinatua, esne tanta batekin. Dei bat hart eta erantzun duzu. Barre egiten eta ahots alaiagoa ipintzen saiatu zara; asko kostaten zaizu; illuntzerako planin bat. 11:44an berriro sartu zara barrura, Turner, fisikako maisuarekin.
19:02an irten zara ate berdinetik, jake eta bufanda gorriarekin. Bihar arte, ez zara barrura bueltatu behar. 19:13an Opel Astra bat geldittu da zure aurrean. Irribarre egiten saiatu zara. Asko kostatu zaizu. Atea zabaldu, barruan jesarri, atea itxi eta aurrerantz joan zarete, bigarren kurban ezkerrera botata. “Elisabeth II St.”ko Odeon zinetokiaren aurrean gelditu da autoa. Bertatik irten zarete zeu eta zeure mutilla. Besoa sorbalda ganetik pasatu dizu eta barrura joan zarete.
22:11 irten zarete kalera. Hotza sentitzen duzu eta zure mutillak beren jakia ipiñi dizu ganetik. Ez du balio; hotz berdina daukazu. Kotxean sartu zarete. 22:12an zeure etxeko norabidea hartu duzue. 22:27an zure ate aurrean geratu eta biok irten zarete. Sorbaldetan eskuak ipiñi ta aurrez aurre musu emoten saiatu zaizu. Aurpeia eskumara ezkuta duzu. Mosua ezker matraillara heldu zaizu. Gabon esan, kotxean sartu eta joan da. 22:31. Kotxea joan den norabidean begira geratu zara. Ez dago irribarrerik, baina pozik txikiena bai.
Atetik sartu eta eskilaretan gora igo duzu. 22:36an etxeko atetik sartu, giltzak sofara bota dituzu, txaketa eta bufandagaz batera; eskatzera zuzendu dituzu pausoak, gosez. Eta ikusi duzunean irribarre bat irten zaizu, oraingoan ezer kostatu gabe. Nolabait, badakizu ez dena zure mutilla. Bera arruntegia da holakorik egiteko. Larrosa zuria bi eskuakin hartu eta paper zati bat daukala zintzilik ikusi dozu. Irakurri duzu; ezpanetan irakurri dizut. Eta agian izan da aingeru guardakoa atzetik edukitea, bakarrik sentitzea baino hobea delako, akaso nire idazkera ezagutu dozulako; baina 22:41an barre egin dozu, berez.