Atalik Gabe – Zeuk Esan 116111

Jazarpena erasotzailearen aurka bihurtzen denean

Aupa gure bloga segitzen duzuen neska-mutiloi!!! Aspaldi luzean arazo teknikoak izan direla medio, ezin izan dugu ezer idatzi, baina dena konpondu da behingoz.

Gaurko honetan, gure deilari bati gertatutako zerbait kontatuko dizuegu. Hori bai, bere datuak aldatuta, jakin ez dezazuen nori buruz ari garen. Ederto, has gaitezen bada!

Joan den ostiralean mutiko batek deitu zigun. Nahastuta, minduta eta urduri zegoen gure mutila. A zelako trantzean zegoen gaixoa!

Bere institutoan gertatzen ari zen bulling kasu baten berri emateko deitu zigun. Dirudienez, neska-mutil talde batek profil faltsuzko kontua ireki omen zuten eta horrela urte bete inguruan irainak banatzen ibili omen ziren ikasle baten aurka. Txantxa erabat itsusia mutil honentzako. Jente askok zekien gertakaria, baina inork ez zuen ezer egiten. Zekitenek isilpean gordetzen zuten sekretua.

Azkenik mutil erasotu hark etxean kontatu zuen dena. Gurasoek hasi ziren ikertzen euren kabuz, eta handik eta hemendik aurkitu zuten profil faltsu horren atzean zeuden koldarren identitatea.

Sei neska-mutil izan dira eraso horiek antolatu dituztenek. Ostean, beraien gurasoekin hitz egin da, eskolaren laguntza medio, eta zigorrak ere ez dut uste txantxetakoak izan direnik…Ez omen dira jabetu izan bere portaera horrek hainbeste min ekar ziezaiokeenik beste mutiko horri. Damuturik omen daude. Ea egia den!!!

Inori ezer txarrik egin orduko, galde ezazue zuen buruari “nola hartuko nuke niri egingo balidate?, gustatuko litzaidake?”. Hau da: beste horren tokian jarri behar gara. Enpatia deitzen zaio honi. Bestearen azalean ipintzea da gakoa, beraz.

Gure deilariak, harrituta, beste kontu bat esan zigun. Zirudienez, erasotzile bati ez omen zioten esan ezer etxean.

“Jakin banekien gurasoengandik ez zuela arreta handirik jasoten, baina…”-esan zigun telefonoz-

Entzun nuenean, pena hartu nuen mutikoagatik eta amorrua gurasoegatik. Egin duena eginda gero, inork ez badio etxean kargu hartzen, zer espero dezakegu? Egindakoak ez omen du ondoriorik izan behar mutil honentzat? Eta gurasoak…zer pasatzen da guraso hauekin?

Kurtso berrirako ditudan helburuak

Urrian sartu berri gara. Egunak daramazkigu opor bukaeraz hitzegiten eta uste dut motibo nahiko dela hasieraz mintzatzeko. Zeren hasieraz, baina?

Ikasleentzako, sasoi hau urtearen hasiera bezain esanguratsua da, eta helburu berri eta desio dexenterekin hasten dira. Ez ala?

: Helburu berriak

116111-era deitu zigun neskato batek, aitortzen zuen urtero erortzen zela zepo berean; hau da: bururatzen zitzaizkion asmo “berri” batzuk, baina inon apuntatzeko ohiturarik ez zuenez, egunak pasatu hala, ahaztu egiten zitzaizkion asmo hoiek. Orduan, apuntatzera ohitu zen, baina honela ere ez zuen ezer aurreratzen, apuntatukoa begiratzea ahazten baizitzion. A zelako amarrua!!

Baina aspaldi -esaten zigun neskatoak- gaindututa omen zuen nahastura xelebre hori. Nolatan ba? Honela mintzatzen zen:

“Kontua da, beti direla berdinak eta denboraren eraginez kaskoan grabatuta geratu zaizkidala! Zeintzuk? Honako hauek:

– Etxeko lanak egunean eraman, asterketa bezperan itsumustuan ez ibiltzeko, edota asteburuak eta gauak lasaiago izateko.
-Ordutegi egokian lotaratu, atsedena hartu eta pilak kargatuta, kementsu, iratzartzeko.
– Janaria zaindu eta kirol pixkat ere egin. Ez utzi “bikini operazioa” udarako bakarrik.
– Gelako kaixen garbiketa egin, eta ez pilatu “zanbor” gehiegi.
– Maitemindu behingoz, baina oraingoan benetan eta ez zinemako mutil katxarro batekin”

Konturatzen bazarete, goiko zerrenda osoa obligazioekin eta ohiturekin lotuta dago, erabat. Sarritan, zaila egiten zaigu nahiak betetzea obligaziotik at, barne desiozko nahiak ez badaude, ezta?

Kontuak kontu, gure deilaria gogotsu zegoen kutsoa errotik eramateko eta itxaropentsu baita oraingoan nahiak ekintza bihurtzeko ere.

Ez dakit ulertzen diozuen neska hau. Bai ala?.

Oporretan!!

MUTIKOA ETA GIZONA

Trajedun gizon hark, meresitako atsedenaz gozatzea pentsatu zuen kostako herrixka batean. Autoen zarata, ordutegi itogarriak eta zentzu gabeko presak utzi nahi zituen atzean, zati baterako.

Herriko portura iritsi bezain laster, bere BMW-a aparkatu zuen eta baita gorbataren korapiloa askatu ere oinak lurrean jartzean. Apartamentura zioala entzun zuen lehengo aldiz bere exekutiboaren zapaten kirrika. Arin topatu zuen ateta. Atea irekita zegoen eta igogailurik ezezan bigarrenera igo beharrak amorrua eman zion.

Nekatuta sentitzen zen, abaildua. Lehiora irten eta itsasoa zeukan aurrez aurre. Ikusmen zabal eta zoragarria hark, lasaitu ez ezik, tristura sakona ekarri zion. Bere onera etortzea ez zitzaion batere samurra, eta ahaleginez gogoz baino gehiago, bere trajea kentzea erabaki zuen.

Kamiseta eta abarketa batzuk nahiko izango ziren testuingurura egokitu eta “MUTIKOA ETA GIZONA” irakurtzen jarraitu

Eutsi gogor kurtsoaren amaierari!!!

“Ai ama!! Ze urduri nagoen! Zenbat gauza ikasi behar ditut eta zenbat lan amaitzekol! Ez daukat denborarik! Zer egingo dut??

Zertarako egingo dut hainbeste ahalegin? Ez daukat astirik, eta gainera nire gurasoak beti nire atzetik!: ikasi gehiago, utzi mugikor hori, ordenagailua logelatik atera!!. Betiko matraka bera!”. Honela esaten zigun 14 urteko mutiko batek lehengo egunean

Kurtsoaren amaiera benetan sasoi txarra da hainbat ume eta gazteentzako.

Kurtso osoko nekeaz gain, udaberriak ere bere eragina izan ohi du eta erabat nekatuta gaude. Udako oporren zain, azken ebaluaketa, ekainako azterketak, etabar. Hainbat ikasleentzat maiatza eta ekaina benetan hile gogorrak bihurtzen dira .

Batzuk ez dituzte lanak egin, eta pilatzen ari zaizkie. Beste batzuek, nahiz eta emaitza onak eduki , azken momentuetan larritu egin ohi dira gauza asko eta denbora gutxi badute, eta ondorioz, sasoi hauetan gehiegi sufritzen dute.

Ikasleen artean, batzuk denboraldi gogor hauetan bere buruarekiko konfiantzaz eta orain arteko emaitzak kontutan hartuz, tentsio normalarekin mantentzen dira eta azken txanpa hau arazorik gabe antolatzen dute, azterketetara sendo hurbiduz.

Beste asko, berriz, urduri hasten dira; ikasi behar duten orduetan sukalde eta ordenagailuaren arteko bidea mila bider egiten, edota ikasteko mahaitik kanpo denbora luze eginez.

Horrez gain, gurasoak beti atzetik. Egoera honetan, igo ezina dirudien mendi amaitu ezinean egongo balira sufritzen dute. Ikasleak, dinamika ezegokian sartuta eta irtenbiderik ikusten ez duenean, laguntza eskatu behar du. Bai anaia edota ahizpa bati, ondo antolatzen dakien bati, dinamika gelditzelo eta lasaitasun puntu bat lortuz, elkarrekin argitxo bat pizteko.

Nahiz eta errezeta magikorik ez izan, geldiketa egin eta plangintza errealista bat prestatzea oinarrizkoa da. Egutegia eta gai-zerrenda aurrez aurre edukiz gero, eguneroko orduak antolatzea ezinbestekoa da; zer ordutan ikasi, zer ordutan geldialdia egin edota noiz kaleratu lagunekin edota kirola egin.

Hainbat eta hainbat gauza egiteko denbora duzu. Kotuan izan, besteak beste, 7 edo 8 orduko loa derrigorra duzula, eta baita behar bezalako elikadura ere, nahi baldin baduzu gorputza eta burmuina sendo eta bizkor sentitu.

Antolaketa martxan jarri eta denborara, noizbehinka, gomenigarria da berrikustea. Modu honetan teoría eta praktika alderatuko dituzu, horrela jakin dezakezu egokitzapenik egin behar bada.

Nahiz eta sasoi hau gogorra eta nekagarria izan, oraindik denbora dago!! Honetaz, gurasoekin hitz egitea lagungarria ikusten baduzu, animo eta egin ahalik eta arinen, entzuteko eta laguntzeko prest daude segur aski eta.

Eutsi gogor kurtsoaren amaierari, laster merezi dituzuen atseden-egunak helduko dira eta!!!

Ez baduzu deitu inoiz ez “ cuentapenas”en telefonora ez zara izan umea”

-Jajaja.benetan ez duzula inoiz deitu 116111ra txantxetan??

Egia da bai, Euskadiko adingabe askok noizbait deitu dutela Zeuk Esan zerbitzura txantxetan; linea betetzen beste batzuentzan. Baina askoz gehiagok zalantzaren bat edo beste izanda, . arazoren bat konpartitu behar izan dutenean, nora joan jakin ez dutenean, ikastetxean edota lagunekin arazo bat izan eta gero, etxeko harremanekin kezkatuak daudenean, etabar, deitu digute.

Baita heldu askok ere. Besteak beste, gurasoak edota adingabeekin harremanak edo ezagutza duten persona kexkatuak ere izan ditugu deilari.

Zerbitzua dohakoa eta anonimoa da. Psikologia eta gizarte zerbitzuetako profesionalak kudeatzen dute, eguneroko bizitzan sortzen diren zalantzetarako informazioa, eta aholkularitza emanez.

Zertan ari garen zehatz mehatz? Besteak beste, honako kontuetan aritzen gara: Berdinen arteko arazoak bideratzen ditugu, eskolan sortzen diren erlazio arazoetan ere saiatzen gara laguntza ematen, etxeko harremanetako iskanbiletan, babesgabeziaren zalantzen harira, etabar luzea.

Egoera larriak sumatzen ditugunean, dagokion erakundeetara jotzen dugu. Guretzak familia, hezkuntza zerbitzuak eta gizarte zerbitzuak , besteak beste, auzo lana egiteko asmotan, bide lagunak ditugu.

Ordutegi zabala daukagu. Lan egunetan goizeko 9etatik gaueko 9ak arte. Eta asteburuetan eta jai egunetan, goizeko 12etatik arratsaldeko 8ak arte.

Kontutan har ezazu!! Adingabekoa bazara edo adingabeko batekin kezkatua bazaude, edo zalantzaren bat badaukazu, 116111era deitu!!!

Beste aldean gauden profesionalok entzungo zaitugu, ondo ederto!!!

Zeuk esan…..egun on!!!

Heriotzaz mintzatuz bai?

Sarritan esan dizuegu bidaltzeko zuen idatziak, gure blogean nahi baldin badituzue agertzea.

Ondorengoa 16 urteko neska batena da. Sinadura barik doa, gurea zerbitzu konfidentziala delako. Heriotzari buruz eta gai horrek ukitzen dizkion sentipenei buruzko hausnarketa sakona egiten du bertan gure idazle gazteak.

Besteak beste, esaten digu gaur egunean nekez hitz egiten dela etxeetan heriotzaz, eta berak uste duela egin beharko litzatekeela bizitzaren zatia delako. Ea gustatzen zaizuen bada!!

“Gaur biraka daukat buruan heriotzaren kontua. Uste dut hainbat gaien inguruan ez gaudela batere prestatuak. “Heriotzaz mintzatuz bai?” irakurtzen jarraitu

Oporretan auzolandegi batetara?

Kaixo neska mutilok!!! Oporrak laster ezta? Eta kristoren grina, imaginatzen dut!!

Gure blogeko jarraitzaile batek, adeitsu utzi digun mail bat konpartitzen dizuet oraingo honetan. Badakizue, gainera, gure blogean parte hartu dezakezuela zuen idatziak bidaliz. Ez bazarete oroitzen, hemen diotsuet: Bidali zuen idatziak!!! Blogean jarriko ditugu eta.

Hemen gure jarraitzale gaztearen idatzia. Ea gustokoa duzuen.

“Oporrak. Zer pasada!!!. Hondartza, jaiak, festa, eguzkia, mutik katxarroak…Eta aurten, gainera, ez noa oporretan gurasoekin. Hori bai, beraiek herrian egingo duen astean zehar, ni neu auzolandegi batetara noa. Eskerrak, bestela herrira joan behar beraiekin, beti bezala!!.

Nire lagunak flipatuta geratu dira auzolantegi batetara noala esan diedanean. Bai, harrituta, zeren lana eta oporra ez omen dira bikote arrunta. Nolanahi ere, erabat gogotsu nago bertara joateko. Ziur ondo joango zaidana!!

Asturiasko herrixka bateko baserri etxe bat birgaitzera noa, leku anitzetako neska-mutilekin batera. Beraz, inguru desberdinetako gendea ezagutzeko aukera izango dut, eta ligeren bate edo beste izan daiteke tarteko. Bizipenak izateko abagune ezin hobea, eta baita aldiberean bizitzaz ikasteko ere.

Buruko dugun lanaren xedea, ez da etxea berriztea bakarrik izango. Datorren urtetik aurrera gu baino gaztetxoagoak diren neska-mutilei ostatu ematea ere izango du helburu, lan horren. Ederra ideia, benetan.

Zer nahi duzue esatea; hainbeste denbora libre izateak akitu egiten nau. Esango dizuet nola joan zaidan.

Zer deritzozue? Animatzen al zarete auzolanteki batetan apuntatzera?

Maitemintzea Eta Bere Gauzatxoak

Zer moduz aratusteak?

Ni herririk herri nabil, festarik festa eta loraz lora, lagun artean diogun bezala.

Ez dakit zer gertatzen zaidan azken aldian; benetan gustuko dudan norbait aurkitu dudala pentsatzen dudanean, denbora bat igaro eta hasierako emozio hura desagertzen dela sumatzen dut. Beste pertsona bat ezagutu eta berriz hasten zaizkit kilimak urdailean…eta beste denboraldi bat pertsona berri hau burutik ezin kendurik. Lagunek kapritxoa besterik ez dela esaten didate, baina nik ez dut hala sentitzen.

Koadrilan ere ez daude hitz egiteko moduan, egia esan. Lagun batek bikotez aldatzen du astero, eta, beste bat ezin erabakita dabil hainbaten artean. “Maitemintzea Eta Bere Gauzatxoak” irakurtzen jarraitu

PASA DEN URTEARI SO EGINEZ

Ohikoa da jendea pasa den urteaz mintzatzen entzutea, asebetetako plan edota egiteko daudenen, eta, datorren urtean datozen proiektu eta itxaropenen inguruan.

navidad-post Txikia nintzenean, entzuna nituen helduak horrelakoez hizketan. Nik ez nuen tutik ulertzen, Gabonak beste adiera bat baitzuten niretzako, ala nola, familiarekin elkartu, opariak jaso eta janari asko eta denetarikoa jan…, batez ere azken hau; ah, eta nola ez, oporrak.

Gogoan daukat Abenduak 25ean lagunekin elkartzen nintzenean, Olentzerok ekarritako opariak elkarri erakusteko. Gogaitu arte jostatu eta besteen opariak aztertzen genituen, beharbada, etorkizun hurbil batetan eta jarrera ona izanik, Olentzerok ekarriko zizkigulakoan.

Aiton-amonak egiten zizkidaten galderak ere gogoratzen ditut: << ongi portatu al zara urtean zehar? Zer eskatuko duzu hurrengo urterako? >>. Azken galdera hau ez nuen behar bezala ulertu, eskatuko nituen oparien kontuarekin zerikusirik ez baitzuen. Gaur egun, urte batzuen buruan, badakit zein den galdera horren atzeko esanahia: datorren urterako ditudan itxaropen edo planak zeintzuk diren pentsatu (ikasiko dudana, nola antolatuko naizen, eraikiko ditudan proiektuak zeintzuk izango diren…).

Nagusi egiten garen heinean, gauzen esanahiak aldatu egiten direla uste dut, gehienetan, behintzat; baina ez beti, eta eskerrak. Haurtzaroko sentsazioak berreskuratzea zein gaur egun ditugunak eta etorkizunean izango ditugunak onartzea garrantzitsua dela deritzot, barnean daramagun haurrarekin jolasten jarraitzea ederra delako. Zenbaitetan, 7 urtetxo nitueneko Gabonetara bueltatzea gustatuko litzaidake, magikoa iruditzen zitzaidan eta: zuhaitzetako argiak, kantuak, familiako kideak mozorroturik pailazoarenak egiten ikustea… Beraz, Gabon hauetan atzera bueltatuko naiz, mozorrotu egingo naiz, kantuka ibiliko naiz eta zehetasun bakoitzean momentuko magia aurkituko dut; etxeko txikienekin partekatuko ditut egun hauek, ia dena kutsatzen dela esaten baitute, eta magia, horietako bat da.