“Neuk ezagutzen dut norbait…” kanpaina

Kaixo lagunok!!!

Hemen gaituzue izan genuen kanpainako bideoak aurkezteko prest. “Neuk ezagutzen dut norbait…” izeneko kanpaina Tuentin plazaratu genuen, eta bertan eskatzen genizuen inguruan ikusten zenituen gertaerak kontatzeko, gure laguntza jasotzeko modukoak baziren behintzat.

Zuek kontatutako kontuen ondoren, bost bideo labur egin ditugu. Hemen doakizue lehena eta baita gure YouTube canala begiratzeko lotura bat ere.

Eskerrik asko  bideoak grabatzera lagundu gintuzuen guztioi, zuen irudia eta abotsa eskeintzeagatik!!! Goiz polita pasatu genuen, barrezka batzutan eta baita erabat profesional ere grabatzerakoan besteetan. Gure esker beroenak egunero deitzen diguten gazteen emozioa islatzeko gai izan zarelako.

Eskerrak baita ebentoan zehar gure jarraitzaile izan zarenoi ere, bideo hauek zuenak ere badira eta!!!

Jarraituko dugu ondorengo bideoak plazaratzen gure web orrian.

Laster arte beraz…!!!

Zertarako ote dira anai, ahizpa edo neba-arrebak?

Begira nolako e-maila bidali digun hamabost urteko neska batek!! Ahoa zabalik utzi gaitu benetan. Hori da zintzotasuna, hori!!! Kopiatu egingo dugu eta ea zer deritzozuen

—————————————————
“Batzuetan onetik ateratzen dit nire nebak. Ez dakit nola konpontzen ziren gure gurasoek hainbeste seme-alabarekin. A zelako istiluak izango zituzten!!
Alde batetik, hobe alaba bakarra izan, ezta? (deeeena niretzakoooo!!!). Baina bestetik, pentsatze hutsak gaizki sentiarazten dit, zeren jakin badakit maite dudala.

Hamabost urte luze daramat nire nebatxoaren izaera xelebrea pairatzen, eta naiz eta egoera erabat gogorrak oroitzen ditudan, badaude onak eta zeharo onak izan direnak ere.
Gure gurasoek esaten digute hobe dugula elkarrekin ondo moldatzea, beraiek ez daudenean bata-bestearen laguntza eta konpainia izan baititzakegu.

Nire anaia izan behar bada nire sostengu bakarra…nireak egin du. Baina beno, egia esan behar bada, beste batzuei onartzen ez dizkiegun gauza asko, nebei pasatzen dizkiegu; bai. Hau da: lagun soilak balira, betirako urrunduko ginatekeela beraiengandik.


Asko gustatzen zaizkit ikustea gure gurasoen eta izaba-osaben arteko konplizitate punttu hori, familia bileretan. Duten txantxarako grina eta nola uletzen duten elkar. Gu bi baino ez garenez, agian sekula ez gara helduko elkar ulertze maila horretara. Eta esandakoa gutxi balitz, ohartu naiz guretariko norbaitek laguntza behar badu, gure familia batu egiten dela beharra duen horri esku bat botatzeko.


Hierarkia bat dago etxean, hots: gurasoek dira lehenak, eta gero seme-alabak omen gaude berdintasun maila batetan..Eta ez dakit, baina egunerokotasun horretatik, maitasuna sortzen da agian, eta azkenik gogaigarriena ere maitatzen ikasten duzu”

————————————

Zer deritzozue? Bat al zatozte?

Bai azkarra, hain gaztea izateko!!!

Nire lagun Irenek esan dit nola Domu Santuko zubia hainbat lehengusu-lehengusinarekin pasatu zutela herrixka batean.

Alde batetik ondo ibili omen da aspaldiko familia kideekin kontuak partekatu ahala. Baina honelako batzar erraldoietan, beti daude baita gustuko egiten zaizkizunak eta hain begi onez aurreikusten ez dizunak ere.

Gogoan dut gaztetxoa nintzeneko familia zabaleko hainbat pasarte. Oporraldietan sarritan oaten ginen hemengo eta hango amona-aittita, iloba, osaba, iseba, lehengusina etabarrekin.

Ohitura genuen horrelako egonaldi saltzeroetan sartzeko. Oroitzapen onak ditut, baina noizbehinka liskarrak ere sorteen ziren, eta aurre egin behar nahiz eta gauza askotarako ikuspuntu desberdinak genituen…nola ez ba?

Esaten nengoen harira, Irene gustura ibili omen da nahiz eta dardarra pixkatekin joan zen. Beti dago, esaten zidan berak, larri musukatu edota galdera sorta ederrari “gogoz” erantzun beharra. Nahaste handia sortzen da. Batzuek gehiago laguntzeko prestasuna adierazten duten einean, besteek entzungor azaltzen dira. Beraz, ez da erraza izaten bapateko lasaitasuna topatzea.

Galdetu diot ea inolako eragozpenik izan duen, eta ezez erantzun dit
– “Eta nola konpondu zara hainbeste musu eta agintzaileren tartean?”-jarraitu dut galdezka
“Oso erraz”-esan dit berak. “Begi onetik sartu ez zitzaizkidanei barre egitea erabaki nuen, liskarrak sahiesteko hain eraginkorra den barre suabe hurarekin, hain zuzen ere.

Bakoitzak atera dezala bere konklusioak, baina Irenek garbi zeukan lau ego horiek baikorrak izan behar zirela, eta, era berean, hori lortzeko aho beroei haria moztu behar zaiela.

Kontua da, nire lagun Irenek 13 urte baino ez dituela. Nahiko genuke heldu askok berak plazaratu duen burua eta lasaitasuna adierazi. Zer deritzozue?

Grooming!!!

Atzo jakin nuen zer den “grooming”.

Zerbait irakurriz ikasi nuen, Internet bitartez adingabekoei egiten zaikien jazarpen erotikoei deitzen zaiola horrela.

Segitu nuen irakurtzen eta esan behar dizuet, sexu jazarpenak, umeen pornografia edukitzea eta hauek engainatzea halamoduz, zigortuta dagoela legediaren eskutik

Sareetan bolo-bolo dabil aholku interesgarri bat, gertaera hauek sahiesteko. Zein?

OHARRAAAAAA!!!!: Ez dezazue adierazi zuen edadea edota jaiotza data NIK baten bitartez. (adibidez: olatz060590). Ez eman inolako arrastorik…(adibidez: ogt987).

Bestalde, pastword edo “kontraseñak” sei digitokoak izan behar dira gutxienez, eta letrak eta zenbakiak nahastatuta idatzi (adibidez: ktkg#122134)

Adi ibili!!!!

Gazteak eta politika

Jóvenes y PolíticaZer uste dute gaurko gazteek politikari buruz? Badakite nortzuk diren telebistan ikusten duten politikariak? Badaki zer proposatzen diguten alberdi politikoek?

22-ko igandea dela eta egunotan 116111 zenbakian politikari buruzko dei batzuk jasotzen ari gara , baina zoritxarrez gehienak txantxazkoak dira.

Ez dakigu honen zergatia zein den. Sarritan entzun ohi dugu gazteek deskonektatuak daudela polítika kontuetatik, baina eraberean egungo prensan ikus dezakegu gazteek badakitela mobilizatzen beraien eskubideak aldarrikatzeko, hauek urratuak direnean.

Hainbat herritako plazetan ikusten ari gara nolako zalaketak egiten ari zaizkien politikariei. Ez dakigu aldarrikapen hauek zerbaitetan burutuko diren azkenik, baina ezin esan gazteria hau galdua dela eta alferkeri ideologikoan bizi direnik. Ezta?

Esan ala ez esan?

InterroganteOrain direla hile batzuk atal honetan “Egin ala ez egin…” izeneko post bat idatzi genuen. Hartan  neska mutil askok izaten dituzten zalantzak lehenengo harremanaren inguruan plazaratu genituen.

Gaurkoan beste galdera batekin gatoz, hau da: Esan ala ez esan?

Egoera askotarako du aplikazioa galdera honek. Hemen adibide batzuk:

Esango diet  ala ez haurdun nagoela?
Inoiz deitu digute neska gaztetxoek egoera horretan, kezkaz beterik. Jakin badakigu esatearena trantze latza izan behar duela, baina ezinbestekoa egiten zaigu gurasoenganako bidea har dezatela komendatzea. Azken finean haurdunaldia aurrera joan ahala(horrela aukeraturik) ,igarri egingo zaio, eta bide guzti horretan babesa eta gozotasuna beharko du.

Esango diet ala ez sei “penka” ditudala?
Beste klasikoa bat dugu hau. Gurasoen erreakzioaren beldur izaten dira askotxo emaitza traketzak jaso ondoren. Beraiei dagozkie eskutuan ibiltzea edo aurpegia emanaz  egia esatea. Arinago edo nekezago aita-amak beti enteratzen dira izandakoarekin eta orduan haserrea mardulagoa izan liteke. Erantzunkizuna hartzen ikasi beharra dago, norberaren ibilbidearen jabe izaten ikasteko.

Esango al diot nire bikoteari beste bat gustatzen zaidala?
Amodiozko ditxosozko lalantzak!! Bai gaztetan eta bai heldutan inor ez gara libretan honelako kontuekin. Erabakia beti dago norberaren teilatuan, eta horretarako kontuan hartzekoak emengo hauek:  lagunari egin diezaiokezun mina gezurretan ari baza, eta zuk zuri min emateko duzun arriskua zure egiari bizkarra ematen bazabiltza.

Guzti hauetarako ezin esan erantzun borobilik dagoenik, zeren kasu bakoitzak bere berezitasunak eta ñabardurak ditu. Ongi aztertu beharra dago auziaren mamia erantzuna gauzatzeko behar bezala.

Aipatutako zalantzak nola erantzungo zenuke zuk?

Maitetxo artzaina

Dagoeneko denok ezagutzen dugu Artzaina eta Otsoaren ipuina. Bai, ezta?

Lehengo egunean neska gazte batzuren deia sartu zitzaigun 116111ean: ipuin horrekin zerikusia zeukan deia, hain zuzen ere.

Hauek, neska lagun baten ustezko amodioa kontuekin liluratu zeuden. Dirudienez Maite (horrela deituko diogu neska honi) hainbat amoranterekin ibilia omen zegoen, eta bere hitzetatik ondorioaztatzen omen zitzaion bide berean jarraitzeko grina.

Inbidiak eta harridurak eraman zituzten gure deilariek Maiten uztezko ligue bati galdeketa motz zein zorrotz bat egitera.

Benetako kontua hemen hasten da. Zer dela eta? Mutil hori aho-zabalik gelditu zitzaien, galdetu ziotenean ea Maiterekin ibilia zen. Behin eta berriro ezetz zioten mutilak, haserre puntura heldu arte. Bat-batean, mutila alde batetara utzi eta arrapaladan Maiteren bila irten ziren, hari azalpenak eskatzeko asmoarekin.

Topatu bezain laster, aurpegiratu zioten mutilarekin izandakoa eta …;Maite, estu, negarrez hasi zen. Bai, aitortu zuen gezurretan ibili zela…aspalditik!

Dei egunean, kezkati ageri zitzaizkigun neska hauek beren lagunaren portaera baitzela. Ez zekiten zein izan zitekeen gezur potolo horien arrazoia, eta hori galdetu ziguten. A zelako galdera beraz!!

Arrazoiak asko izan daitezke!! Baina agian autoestimu arazoren bat edo beste egon daiteke portaera horien azpian. Gezurrak era askotakoak izan arren, gure kanpo-irudia hobetzeko gezurrez baliatzen garenean, autoestimu baxuaren hipotesia kontutan hartzekoa dugu. Dena dela, hori Maitek bakarrik jakin lezake.

Zer erantzun genien neska hauei? Maiteri esateko, beraiengandik onartua nahi badu izan ez daukala zertan ez diren gauzak asmatzen ibili beharrik.. Konpromesu hori hartu zuten neskato hauek. Ikusi egin behar zerbaiterako baliogarri ote zitzaien denei. Eraberean, gure 116111 telefono zenbakia eskuragarri zeukatela gogoratu genien, eta horren berri emateko Maite lagunari, baita ere.

Uste nuen ez zela sekula gertatuko (13 urteko neska)

(13 urteko neskato batek eginiko kontsulta da)

………………………………………………………………………………………………

Uste nuen ez zela sekula gertatuko. Nire lagunei aspaldi iritsi zitzaien, baina ni hortxe nenbilen erdi lotsaturik beti, besteen aurrean tokiz kanpo sentitzen banintzen.

Joan den astelehenean izan zen. Bageunden denok kalean eta bat-batean pixa egin izan banu bezala, bustitasuna antzeman nuen hantxe bertan. Agudo sartu nintzen bainugelan, kendu nituen prakak eta kuleroak, eta han ez zegoen pixarik, nire lehen hilekoaren jario gorria baizik. Pozez zoratzen jarri nintzen, eguna iritsi baitzen eta berarekin batera nire lotsak eta beldurrak uxatzen hasteko garaia.

Nire amari deitu nion ahalik eta azkarren. Emozioaren arnasestuek ez zizkidaten usten gertatutakoaren berri lasai ematen. Baina bai, kontatu nion askenekoz eta erabat pozik ipini zitzaidan. ama. Elkarrizketa horretan iruditu zitzaidan gertuago nengoela berarengandik, berdinagoak izango bagina bezala.

Esan zidan etxera bueltatzeko konpresa bat ipintzeko; berak gordeta zeuzkana egun honetarako.

Ez nuen minik sentitu. Agian gogoz itxaroten nengoelako. Auskalo!!!”

Ospea?. Agian, baina zeren truke?

Denok ditugu ahalmena harremanetarako gure tokia bilatzeko. Batzuk lotsorragoak dira edo besteak irekiagoak, baina gutxika denok jartzen ditugu martxan gure trikimailu pertsonalak, jendartean gustura aritzeko.

Noizbehinka, onartuagoa izaterako bidean lagungarriak zaizkizun amarruak gure aurka bihur daitezke. Justu hori gertatu izan zaio nire auzoko neska bati. Neskato hau umetatik ezagutzen dut eta beti izan da nahiko ixila zein bakartia. Beno, beti nerabezarora bitartean

Institutoan sartu zen bezain pronto, gorputz aldaketa nabaria izan zuen. Gutxika bere itxura ikaragarri hobetu zitzaion eta, batez ere, mutilen begiraden ispiluan emakume erakargarriagoa zela hasi zen sentitzen.

Egoera bera gehiegitxo gustatzen hasi zitzaion nire ustez, eta populartasun berri horrek burura igo eta eskuetatik alde egin zion.

Horrela mutil nahikotxorekin urte zuen epe laburrean, eta batekin azpertuz gero beste berri batengana botatzen zituen bere sareak, begietau gabe otutzen zitzaion mutil horrek neska-lagunik zeuzkan edo ez.

Luzarora jendea marmarka hasi zen bere portaera ikusirik eta oso ospe txarra bereganatu zuen handik eta hemendik. Neska-mutil batzuk erabat zakarki hasi ziren , beraren aurkako irainak plazaratuz, eta ziztu batean bere izen ona galdurik, triste eta isolaturik egonaldi bakarti batean murgildu zen.

Zein da gertaera honek erakus diezagukeena?. Agian, ondo dagoela ospea dugunean, gozatzea, baina gozamenak ez badu mugarik…gure aurka bihur daitekela. Zer uste duzu?