Etiketa: amistad-adiskidetasuna

Jazarpena erasotzailearen aurka bihurtzen denean

Aupa gure bloga segitzen duzuen neska-mutiloi!!! Aspaldi luzean arazo teknikoak izan direla medio, ezin izan dugu ezer idatzi, baina dena konpondu da behingoz.

Gaurko honetan, gure deilari bati gertatutako zerbait kontatuko dizuegu. Hori bai, bere datuak aldatuta, jakin ez dezazuen nori buruz ari garen. Ederto, has gaitezen bada!

Joan den ostiralean mutiko batek deitu zigun. Nahastuta, minduta eta urduri zegoen gure mutila. A zelako trantzean zegoen gaixoa!

Bere institutoan gertatzen ari zen bulling kasu baten berri emateko deitu zigun. Dirudienez, neska-mutil talde batek profil faltsuzko kontua ireki omen zuten eta horrela urte bete inguruan irainak banatzen ibili omen ziren ikasle baten aurka. Txantxa erabat itsusia mutil honentzako. Jente askok zekien gertakaria, baina inork ez zuen ezer egiten. Zekitenek isilpean gordetzen zuten sekretua.

Azkenik mutil erasotu hark etxean kontatu zuen dena. Gurasoek hasi ziren ikertzen euren kabuz, eta handik eta hemendik aurkitu zuten profil faltsu horren atzean zeuden koldarren identitatea.

Sei neska-mutil izan dira eraso horiek antolatu dituztenek. Ostean, beraien gurasoekin hitz egin da, eskolaren laguntza medio, eta zigorrak ere ez dut uste txantxetakoak izan direnik…Ez omen dira jabetu izan bere portaera horrek hainbeste min ekar ziezaiokeenik beste mutiko horri. Damuturik omen daude. Ea egia den!!!

Inori ezer txarrik egin orduko, galde ezazue zuen buruari “nola hartuko nuke niri egingo balidate?, gustatuko litzaidake?”. Hau da: beste horren tokian jarri behar gara. Enpatia deitzen zaio honi. Bestearen azalean ipintzea da gakoa, beraz.

Gure deilariak, harrituta, beste kontu bat esan zigun. Zirudienez, erasotzile bati ez omen zioten esan ezer etxean.

“Jakin banekien gurasoengandik ez zuela arreta handirik jasoten, baina…”-esan zigun telefonoz-

Entzun nuenean, pena hartu nuen mutikoagatik eta amorrua gurasoegatik. Egin duena eginda gero, inork ez badio etxean kargu hartzen, zer espero dezakegu? Egindakoak ez omen du ondoriorik izan behar mutil honentzat? Eta gurasoak…zer pasatzen da guraso hauekin?

Laguntasuna

“Adiskide-gabeko bizitza, auzo-gabeko heriotza”    Esaera zaharra

Post-a irekitzen dugu gure bizitzan beharrezkoak zein garrantzitsuak diren pertsonen akorduan, nahiz eta askotan ez ditugun kontuan hartzen. Esaerak esaten duen moduan, “aukeratzen ditugun familia-partaideak dira lagunak “eta horregatik baloratu eta zaindu behar ditugu, honen luzapena baitira.

Adiskidetasunaz hitzegitean, baldintzarik gabeko zerbaitetan pentsatzen dugu. Gure egunerokotasunaren barnean daudenak, konfidantzazkoak eta gure interesen defendatzaile gogorrak, bizitzako bidai lagunak, une bikainen sortzaileak , etabar. Baina baita badira modu iheskorrean pasatzen direnak ere, zeure bizitzatik zerbait sorraraziz eta modu berean desagertzen direnak, hain zuzen.

Adiskedetasuna era askotara bizi daiteke, eta aniztasun horretan, guztiak dirudite berezian berezieanak. Zure maskotarekin duzunetik hasita, mugak gainditzen duten lagun arteko adiskidetasunerarte, denborarekin indartzen joan ohi direnak.

Zeuk Esan zerbitzuan,  adingabekoekin eta nerabeekin lan egin ohi dugu eta hauek kontu honi izugarrizko garrantzia ematen die. Antzekotasunak dituzten pertsonen talde batean sartuta egotea, erabat funtsezkoa zaie heldutasunean jorratuko duten rolak garatzeko

Baina inportanteagoa da lagun onak izatea. Adiskidetasun sentimendua txikitatik aurkitzen da. Haur-eskoletan, parkean edota familiako beste haurrekin. Laster lagunak aukeratzen jakiten dugu, bereizten gure ondoan nahi ditugun pertsonak eta nahi ez ditugunak.

Batzuetan,  bat-batean  topo egiten dugu bizitzaren bidaian lagunduko diguten adiskideekin eta hau bada baloratu beharreko oparia.

Esaera zaharrak dioen moduan: “Lagun bat daukanak altxor bat du”. Beraz, zorionak guztioi, Aberatsak gara!!!

Adiskidetasuna eta ardura

Agur bero bat blog jarraitzaile guztiei!

Gaurkoan, 116111 zenbakitik heldu zaigun istorio erreal bat elkarbanatuko dugu zuekin.

Bakoitzak bere irakaspena atera dadila, baina azpimarratu nahi dugun lehen gauza, Adiskidetasunaren garrantzia da. Zorte handia daukate arduratzen diren lagun taldea duten horiek!! Hori delako adiskidetasuna; momentu onetan elkarrekin gozatu eta, txarretan, ondoan izan, elkar lagundu, gaizki sentitzen denak ez  badu laguntza beharrik ikusten ere.

Zenbaitetan lagun on batek arazoak izaten ditu eta ez da egoerataz jabetzen. Zeuk Esan-en ez dugu inor larritu nahi, baina badira, ordea, arriskutsuak diren egoera batzuk, bizitza bera ere arriskuan jar ditzaketenak. “Adiskidetasuna eta ardura” irakurtzen jarraitu

Talde presioa

Orain direla egun batzuk kezkati deitu ziguten Zeukesanera neska-mutil batzut. Dirudienez kuadrilan “ausartenak” hasi omen dira edaten. Hasiera batean gure deilariak ez dira estutu, baina geldiro beste horiek temati hasi omen dira hauek presionatzen edaten has daitezen.

Deilarien taldeko 13 urteko gaztetxo batek aho zabalik utzi gintuen ikuspegi sendo batekin, hots: Gurekin sartzen dira eta gutxi balitz festa izorratzen digute euren itsu penagarriarekin!!!

Benetako lagunak badira ez dizute INOIZ erre edo edatera derrigortu behar, zuek ez nahi ez baduzue erabaki hoti hartu.

Jakin ezazue eskubide osoa duzuela EZ esateko, eta haiek ez dira inor zuei adarra jotzeko kontu horiekin. Modu berean zuek ere egin dezakaezu, eta ez duzue egiten!!!

Badakizue nola deitzen zaion haien jarrerari: Talde presioa. Kontua da lagunarteko batzuk hasten direla “nagusien” gauzak egiten, beren buruari garrantzia eman nahian, baina ez daudenez eroso eta zihur hartu duten jarrerarekin, ingurukoei ziria sartzen hasten dira, eta ez badute horrela ezer lortzen, baita burlaka ere “desfasatuta” zaudela konbentzitu nahian. Erabat oker dabiltza, zeren edateak edo erretzeak ez du zerikusirik aurrerakoia izatearekin.

Batzuetan ez dugu jakiten nola eman ezetza, agian txarto gelditukoaren beldurrez, eta orduan gogoz kontra beraien sarean sartzen hasten gara. Dena dela, beti da hobe gauzak garbi uztea, eta norberaren erabakia ausarti plazaratzea.

Badaude moduak presio hori gainditzeko edo gutxienik baretzeko. Ondorengo adibedeak baliogarriak izan daitezke ahalegin horretarako.

•    Ahalik eta lasaien esan: “ez, eskerrik asko, baina ez dut nahi”
•    “Ez daukat gogorik, ez zait gustatzen eta ez daukazu berriz eskaini beharrik”.
•    “Lagunak gara eta lagunartean inor ez da derrigortu behar. Zuk egin nahi duzuna, baina errespetatu nire nahia”
•    Gaur ez; agian hurrengo batean. Esango dizut nahi badut. Lasai.
•    Ez dut edan nahi, burua argi nahi dut eduki bihar eta.
•    Ez, ez, erabat txarto ipintzen nahiz eta ez dizuet festa izorratu nahi

Kontatuko diguzue nola joan zaizuen kontu hau eta zein esaldi izan den baliogarriena.
Deitu ziguten neska-mutilei ondo etorri zaizkie trikimailu hauek. Kontau EZETZ esaten jakitea da, eta hori entrenatu beharra dago. Has gaitezen beraz!!!Animo!!!

Adiskidetasunak badauka bere zailtasuna

Neska-mutil askok deitzen digute, koadrilen baitan pairatzen dituzten atsekabeak azaltzeko!

Gaizki-ulertuak, kulebroiak, norbait koadrilarekin lotu ondoren aurkezten ez denean agertzen diren ika-mikak, bakoitzaren berezitasunak gainontzekoen berezitasunekin egokitzearen beharra…

Honek guztiak buruhauste galantak pizten ditu nerabeen buruetan, eta askok ez dakite zer egin.

Ohi den bezala, eurentzako daukagun aholkua hauxe da: HITZ EGIZUE. Lagunak zarete eta hori, nolabait esateko, kategoría aldakorra eta malgua bada ere, gauzei buruz behar bezala berba egiteko ezinbestekoa den konfiantza eman behar lizueke.

Honek ez du esan nahi koadrila osoarekin aldi berean mintzatu behar denik; lagun minarengana jotzea dago.

Gaizki-ulertuak konpondu zein gaizki-ulertu are handiagoak sortzeko, barre edo negar egiteko, hobe da norberak dauzkan zalantzak elkarrizketaren bitartez argitzea, buruan bueltaka edukitzea baino.