BIKOTE HARREMAN TOXIKOAK

blogeralko

 

Orain dela egun batzuk izan zen, nerabe baten deia jaso genuenean; lagunagatik kezkatua zegoen. Neska honen lagunak (Naiara deituko diogu), mutil-laguna dauka (Iker deituko diogu) eta bi urte daramate harreman honetan. 15 urteko gazteak dira biak.

Dei egin zuen neskak (Maite deituko diogu), galdera asko zituen, uneoro; harritzekoa iruditu zitzaidan, galdera guztiak, gai konkretu batzuen inguruan planteatzen zirela: kontrola, hitzezko erasoak, builak…eta antzeko kontuekin lotura zeukaten dudak azaltzen zituen; nire aldetik, konbentzitu zezakeen zerbait bilatzen zegoela iruditu zitzaidan. Denbora xamar aritu ginen hizketan, eta azkenean, Naiara eta Ikerren arteko harremanaz mintzatu zitzaidan.

Maite zenbait gertakariz mintzatu zen; hasieran, gaizki ulertu nituelakoan nengoen, baina ez, etzen hala izan. Jazoera horietatik batzuk transkribatuko ditut ondoren, argiago uler daitezen:

  1. Egoera

Naiara lagun bati idazten ari zaio watsappetik eta Ikerrek, bien bitartean, zeharka begiratzen du nor den gailuaren beste aldean dagoena. Naiarak, barrez eta lagunarekin hizketan jarraitzen du. Ikerrek, mugikorra begiratzeaz konforma ezinik, Naiarari galdetzen dio ea norekin ari den hizketan, eta, zeren inguruan. Naiarak lagun batekin ari dela erantzuten dio baina Ikerrek, hartu berri du Smartphone-a Naiararen erantzuna baieztatu ahal izateko. Naiarak, ekintzaren zergatiaren zein izan den galdetzen dio Ikerri eta honen erantzuna zera da, Naiarak arreta gehiago jarri beharko liokeela dio, lagunarekin hizketan egon beharrean.

Egoera horiek gehiegizkoak zirela zioen Maitek, Naiararen intimitatea ez errespetatzea eta kontrolatzea zela hori. Gainera, Ikerren erantzuna aitzakia besterik ez zela eta Naiararengan zuen konfiantza eza azalerazten zuela zioen Maitek. Horregatik inbaditzen zuen Ikerrek Naiararen intimitatea.

2.Egoera

Naiarak txikitako lagun bat dauka, Jon. Elkarrekin hazi ziren eta gaur egun, lagunarteko harreman zoragarria izaten jarraitzen dute. Iker ez dago batere konforme harreman horrekin; Jonek, Naiararekin lagunarteko harreman bat baino gehiago nahi duela dio Ikerrek, eta Naiara bere neska laguna dela. Naiara Jonekin elkartzen denean,Iker jeloskor jarri eta haserretu egiten da; xantaia emozionala egiten dio neska lagunari: –Naiara, Jon ni baino gehiago maite duzula ematen du; tipo horregatik utziko nauzu?; Naiara, tuntuna zara gero, ez al dakizu Jonek zerbait gehiago nahi duela zurekin?

Naiarak, Jonekin geldituko zela erabaki zuenean, Iker asaldatu egin zen eta Naiara mespretxuz iraindu zuen, ergel deitzetik, beste hainbat adjektibo desatsegin oihukatzeraino (Maitek ez dizkit esan nahi izan, baina imajinatu dezaket hauen larritasun maila zenbaterainokoa den; Ikerrek, Naiararekiko daukan errespetu falta eta konfiantza ezak, asko haserrarazten du Maite.

3.Egoera

Naiarak bere lagunekin zinemara joan nahi du, eta, ondoren, zerbait afaltzera. Iker, ekin eta ekin dabil, Naiara berarekin gera dadin konbentzitu nahirik. Azkenean, amore emanik, Naiara Ikerrekin gelditzen da; neskak badaki Ikerrekin gelditu ezean, azken honek sekulako eztabaida izateari ekingo diola (orain dela gutxi izan zuten bezalakoa). Hau izan zen gertatutakoa:

Naiarak zereginak zituen arratsalderako: pixka bat irakurri, telebista ikusi eta lagunekin buelta bat eman. Ikerrekin aurreko eguneko arratsaldean gelditu zenez, oraingo honetan lagunekin egon nahi zuen. Ikerrek elkarrekin gelditzeko konbentzitu nahi izan zuen, sorpresa bat zeukala esanez. Naiarak bazekien sorpresarena aitzakia besterik ez zela, beste hainbestetan bezala (inoiz ez zen sorpresarik egoten); Naiarak Ikerren eskaintzari uko egin zion eta lagunekin gelditu zen. Arratsalde eder baten ostean, etxera itzuli eta mugikorraren bila joan zen (etxean ahaztu baitzitzaion). Ikerren 20 dei eta 100 whatsapp zituen! Naiarak Ikerri dei egin zion, eta honek, edozer erantzun zion: iraindu egin zuen, ez zuela gehiago bere berri izan nahi, pertsona txarra zela, ez zuela maite, ez zuela berarengan pentsatzen, ez ziola inoiz gehiago hitzik egingo…Naiarak, zer erantzun jakin gabe, barkamena eskatu zion Ikerri, hala sentitu ez arren; esan zion guztia esan ondoren, Naiara errudun sentitu zen eta Ikeri, maite zuela esan zion.

Maitek egoera guzti hauek kontatu dizkit, Naiararen lagun osoona delako eta arduratua dagoelako. Naiarak badaki nolako mina egiten dion Ikerrekin egoteak, baina, laguntza behar du egokiena eta osasuntsuena den erabakia har dezan. Ze, jakin badaki harremana toxikoa dela oso, indarkeria (hitzezkoa, emozionala, psikologikoa etab) dagoela eta hobe dela harremana bertan behera uztea.

Naiarak badaki eta hori da garrantzitsuena. Guztiaz konturatzen da eta horri esker, egoera aldatzeko aukera dauka. Orain, bultzadatxoa falta zaio. Ziur familia eta lagunen laguntzarekin lortuko duela. INORK ez duelako merezi modu horretan tratatzerik. INORK EZ.

Urduri, lagunaren lasaitasun susmagarriaren eraginez

Joan den astean kontsulta berezi bat  jaso genuen gure 116111 telefono zenbakian. Maria deituko diogu deia egin zigun neskato nerabeari. Bera, erabat urduri zegoen eta lagun batek, egunak arinago, esan zion kontu batekin hasi zen. Lagun hark esan zion, nola inguru hurbileko gizonezko bat “eskua sartzen saiatu zitzaiola”, nahiz eta askenik lortu zuen alde egitea, “beste barik”.

Dirudienez, lagunak ez omen zion eman aparteko garrantziarik gertatutakoari. Aldiz, Mariak ezin zuen utzi pentsatzea lagunak kontatutakoaz, eta horren harira deitu zigun aholku eske.

Mariaren deia adibide ona dugu, nagusien blogego azkenengo postean  aipatutako “angustia”k, inguruan duen eragina nolakoa den hobeto ulertzeko. Nahiz eta berari ez zitzaion gertatu ezer, lagunak kontatutakoa erabat mehatxugarria iruditu zitzaion, eta baita barrenean urduritasun bitxia sortu ere.

Adi entzun eta lasaiaraztea izan zen hastapeneko lana, Mariarekin. Laguna nahiko trankil zegoenez, berarekin hitzegitea aholkatu ziogun. Asken finean, ondo etorriko zitzaion Mariaren preokupazioaren lekukotasuna, eta baita haren ikuspegia ere. Horrelako kontuak ez dira, inolaz ere, ahuntzaren gauerdiko eztula, eta gaur norberari gertatzen zaiona, bihar beste bati gerta dakioke, are gehiego neurririk hartzen ez bada.

Ohitura dugun modura, lagurari luzatzeko konbidapena zeuk esan 116111-era deitzeko, kontu hori guztia lasai tratatzeko, esan genion gure deilari Mariari. Zeresanik ez, komenigarria izan ohi da honelako gertakariak direnean, inguruko nagusi baten babesa eta laguntza aurkitzea.

Luzaroan mintzatu ostean,  lasaitu ederra hartu zuen Mariak. Zeharo konbentzituta lagunarekin hizketalditxo bat izateko, agurtu genuen. Oraindik ez digute bueltatu deia, baina badakigu ongi bideratuta utzi genuela kontua.

Gure hobe beharrez egiten omen dute

Hemen uzten dizuet gure lagun batek oparitu digun hausnarketa baten testigantza. Ez dakit zer iritsi izango duzuen irakurri ostean. Dena dela, ematen du edozeni gerta liezaiokeen kontua dela.

mujer pensando - emakumea pentsatzen“Dardarka daukak familia. Batzuetan gustatuko litzaidake nire gurasoek ez balira ezertaz enteratuko; ez irratirik, ez telebistarik, ez egunkaririk, ez ezer…Behintzat oporraldian. Gauez irteten bagara festara, egundoko matraka entzutea tokatzen zaigu beti.

Ikaratan bizi dira, zerbait itsusia gertatuko ote zaigunaren beldurrak ez die lorik egiten ere uzten. Eta noski, gu gara beraien paranoien pagano bakarrak…Guk ez diegu gugatik sufritzera derrigortzen, kontxo!!! Beti hegoak mozten, euren ikaren aitzakiaz…!!!

Baina, amorrua alde batera uzten dudanean, bapatean ohartzen naiz gurasoen izua ez dela tontakeria hutsa. Joe…ematen du geroago eta eraso gehiago daudela; batez ere, eraso sexistak .Kalea gauez  ez da tokirik seguruena, eta horregatik irteten garenean kontzertu batera edo ligatzera, taldean ibiltzea dugu irtenbide bakarra, badaezpada noski. Zu…gurasoen matrakak batetik eta kalean ikaraz ibili beharrak bestetik, izugarrizko ernegua sotzen dit!!

Jakin badakit, beste toki batzuetan askoz ere gehiago sufritzen dutela gurekin alderatuz, eta baita sarritan arrazoirik gabe kexatzen garela ere. Dena dugula. Konforme, ados!!Baina errebelatu egiten naiz honelako biolentziaren aurrean! Ezin dut ulertu zergatik, eta gainera erasoaldia horiek guztiak., gurasoei ematen die arrazoia”

Nire lagunik onena urruntzen ari da

amigas - lagunakA zelako aldaketak ematen diren nerabezaroan; gorputza, pentsakerak eta harremanak zurrunbilo geldiezin batetan murgilduak izanten baitira!

Badakigu nerabe askok betiko lagunak mantentzen dutela, baina egon badaude garai honetara heltzerakoan lagunez aldatzen duetenek. Aldaketa hauek normalak dira, nahiz eta egoera horretan murgilduta ari direnek sarri askotan garai txarrak bizitzea tokatzen zaizkien.

Orain dela gutxi deitu zigun honelako egoera batetan buru-belarri sartuta dagoen neskato batek, gure 116111 Adingabeei zuzenduriko Telefono Zerbitzura

Neskatoak 12 urte dauko eta larrituta agertzen zen bere lagunmin baten portaera zela eta, txikitako, betiko lagun baten portaeraz larrituta, alegia. Horrela bada, esan zigun lagun hori beste lagun talde batera hurbildu eta urruntzen ari zaiola, ez baitira geratzen irteteko edo egoteko, beste barik, lehengo legez. Talde berriko whastsappa ere egin omen dute, eta ez dute gure neskatoa kontuan izan.

Ez da batere arraroa neska hau minduta egotea. Deitu zigun zer egin lezakeen galdetuz. Zer aholkatu kasu honetan? Jakin badakigu ez dagoela formula magikorik di-da batean ezinegon hori uxatzeko eta, eraberean, badakigu baita ere aholurik onena ez dela praktikan ipintzen errazena dena. Lagun horrekin berba egitea du irtenbidea. Agian, harremana ez da bueltatuko lehengora, baina efektua egon bada inoiz neskato bi hauen artean, aukera eman behar diete euren buruari krisialdi honi buruz hitzegiteko, aurrez aurre. Horrela sendotzen da nortasuna; hau da: arazoei aurre eginez eta norberak norberen buruari bizkarra eman gabe.

Garai hauetan honelakoak gertatzearen arrazoiak garaiak berak ditu, aldaketak han eta hemen aldaezinezko ezaugarri bihurtzen baitira nerabezaroan. Baina arrazoiak arrazoi, norbait minduta agertzen zaigunean, eta neska hau horrela hurbildu zitzaigun, bere ezinegona entzutea eta bere mina laztantzea da lehena.

Barre egiteko, fikziozko irakurketa bat

lecturas fantásticas - fikziozko irakurketak
lecturas fantásticas – fikziozko irakurketak

Irakurtzen hasi berri naizen liburu bati buruz nahi dizuet berba egin.Agian, orain izan dezakezue une aproposa irakurtzeko. Ikasturtea hasi berri duzue eta laster denbora gutxiago izan dezakezue irakurtzeko eta…

Nola?, zer esaten ari naiz? Irakurtzeko  BETI dago denbora!!!

Gustoko baduzue fikzioa, magia eta barre egitea, Mort irakurtzea gomendaten dizuet. Terry Pratchett da idazlea. Autore honen Brujas de viaje ere irakurri dut

Zergatik dudan gustoko? Fikzioko istorio bat da mundo ero batean, non magia egoera guztietan agertzen den, eta horren harira idazleak, berak, pasarte xelebre eta barregarriak sortzen ditu.

Bere liburuetan, noiznahi, parodiak egiten ditu edota baita hainbat autoren ideiak hartu ere; besteak beste J. R. R. Tolkien, Robert E. Howard, H.P. Lovecraft edoWilliam Shakespeare-nak. Mitologia, kontakizun herrikoiak eta maitagarrien ipuinak ere hizpide ditu. Aldiberean, paralelismo satirikoak egiten ditu egungo gai kultural, teknologiko edo zientifikoekin. Iruzkin horiek irrigarriak eta apartak dira.

Egiten ditudan barre algarak entzun eta, etxekoei jakinmina sartzen ari zaie eta laster irarkurtzen hasiko direlakoan nago.

Eriotzak, Mort ikastun bezala kontratatzen duenean hasten da akzioa. Mort mutik mehe eta baldar samarra izanik, denbora gutxira karguan geratzen da eta, ondoren, Eriotzak atseden labur bat hartzen du. Mundodisco-ko tabernak bisitatzen dituen artean burutazio filosofikoetan nahaste da…

Ondorengoa, hobe duzue irakurtzea, agian, gustatuko zaizu eta!

Bai, badakigu kurtso berria hastear dagoela!!!

Gaur hamasei urteko neska batek deitu digu amorratuta erabat, kurtsoaren hasiera dela eta, hedabideek ez omen daukate beste gauza hoberik kurtso berriaren hasieraz mintzatzea baino.  Hauek bere hiztzak…:

“Arraro sentitzen ari naiz egunotan, eta askenean konturatu naiz nondik datorkidan sentsazio hura; hau da: “depre” nago, beroa, tirantedun kamisetak eta sandalien garaia bukatzear dagoelako.

Baina orain suminduta nago.  Irratian, egunkarietan, telebistan, okindegian eta persona nagusien artean, egundoko berri hura besterik ez da hizpide: “Erne, gertu , hemen dugu eta opor osteko estresa!!!Vuelta al cole-eskolarako itzulera

Ematen du krisialdia bukatu dela, zu!! Kezka eta buruhauste guztiak lanerako bueltarekin lotuta daude orain!!!

Era batean, normala dela usted dut, baina bestalde esango nuke beraien artean kutsatu baino ez direla egiten matraka  berari  bueltak eta bueltak emanaz.

Ba bai, egia da; oporrak amaitu egiten dira eta egunerokora bueltatu beharra dago, nahiz eta jende askok nahi ez izan. Nik usted dut ezin dutela gozatu lantokian. Nire amak esaten dit zoriontsua dela lana duelako, eta ez daukala asmorik kexuka hasteko.

Esango nuke, nerabeok ere nagusien jokabidea dugu kontu honetan. Kurtsoaren hasieraz mintzatzen garenean, beti da era izugarrian, zeren ematen du munduaren amaiera hurbil dugula. Gogaituta nago eta ez dut gura behin eta berriro kexuz eta “rollo txarrez” bizi… ;“a zer nagia!” edo “zer rollloa!”   ahoan dituzten umeak datorkizkit burura eta

Ikaragarri pasatu izan ditut hiru hilabete hauek. Zeruan nengoela ematen zuen; baina orain bueltatzea tokatzen zait, eskolako lagunekin elkartu eta oporren berri eman eta hartu. Ez zait erraza egingo; badakit, baina ez dago besterik egunerokoa bizitzen ikastea baino… Ez ala? Gainera, egia esan behar badut, ba badaukat lagunek ikusteko gogoa, gehienak ekainetik ikusten ez baiditut

Aurten Batxillergoan hasten naiz, eta naiz eta ikastea ez zaidan larregi gustatzen , badaude aspalditik ezagutzeko gogoa ditudan ikasgai batzuk.

Eta ez da dena bukatzen jadanik. Oraindik badaude jai batzuk non emango ditugun asken dantzak eta…Gero neguko arropak jasteko gogoa ere etorriko zaigu eta  honekin batera garaiko gozamenetan murgiltzeko aukera.

Haserre nengoen hasieran, zeren inguratzen nauen rollo txar guzti horrek ez dut ni kutsatu  eta  goitik behera deprimituta uztea. Aurrera nahi dut begiratu, naiz eta ez dakidan behar beste iratzargailu izango ditugun etxean, lehengo egunetan!!!

Kurtso Berria eta bere Pelikulak

vuelta al cole

Seguruenik neska-mutil asko hasita egongo dira honezkero aurki ikasturte berria hasiko delako ideiari bueltak ematen. Gutxi-asko, asko pentsatzen arituko dira zer ikaskide izango dituzten ikasgelan ondoan, tutorea zein izango den, edo aurtengo ikastaldian zein zaila gertatuko den mate ikastea.

Eta normala da, eta ondo iruditzen zaigu horrela izatea. Arazoa da hainbat neska-mutil, “pelikula” horrekin hasten direnean, okerrenean jartzen direla, eta nola edo hala, sarri askotan, horrelako pentsamenduek institutuko lehen egunean aurretiazko jarrera negatiboarekin joatea eragiten dutela.

Azken egunotan ildo horretan doazen hainbat dei jaso ditugu gure 116.111 telefonoan. Horietako lehena aurten batxilergoan hasiko den mutil bati buruzkoa da. Etapa berria da eta, antza denez, urduri eta zalantzati dago horren aurrean, ikuspegi akademikotik. Zaila izango ote den kezkatuta dago, gutxiegi aterako duen, irakasleak zorrotzagoak izango diren, etab. Jakina, Zeuk Esan atalean esan diogu lan egin egin beharko duela, baina lasaitu egin dugu (eta lasaitu egin gaitu), maila horretara batez besteko notarekin iritsi dela esan digunean. Hau da, bide horretan jarraitzeko eta seguru ez duela arazorik izango.

Bigarren deiak alderdi sozial batekin zeukan zerikusi handiagoa. 13 urteko neskatila zen, aurten beste ikastetxe batean hasiko dena, institutu berri batean. Ondorioz, neska, berez, inor ezagutzen ez duen gela batean lurreratuko da. Guztiarekin ere, oso logikoa, bere kezka. Aurreko kasuan bezala, lasaitzen saiatu gara, eta esan diogu ahal den heinean eta bere ardura guztiz normala izanik ere, zer gertatzen den itxaroteko , hau da, ez duela zertan okerrenean jarri eta inork ez diola hitzik egingo pentsatu, seguruena delako hori ez dela gertatuko eta, ez dakienez, ez duelako zertan horrelako pelikularik egin.

Jarraibide hori, finean, guztiz baliagarria da bi kasuetan. Alegia, balekoa da gaztetxoak bueltaka ibiltzea ikasturte berria nola hasiko duten, baina, ahal dela, ez daitezela ideia itxiekin joan, ez ditzatela aurreikuspen zurrunak egin eta, finean, ikasturte berriak seguru ekarriko dizkien sorpresez disfruta dezatela.

Nolanahi ere, Zeuk Esan taldeak atsegin handiz entzungo die gai horiekin burua hausten dabiltzan neska-mutil guztiei, eta oso pozik opako die guzti-guztiei 2014-2015 IKASTURTE ZORIONTSUA!!!

Udako lagunak, benetako lagunak

Hemen usten dizuegu joan den astean 116111 an gazte batek kontatu zizkigun bizipenak. Asko gustatu zitzaidan bere kontakizuna, batez ere lagun izateari lotuak dauden baloreei buruz mintzatu zelako. Honela izan zen gutxi gorabehera.

“Azkenik banoa herrira!!! Hasieran ez nuen gogo handirik izan, baina orain oso pozik nago nire lagun Bittor nirekin dator eta.

Lagun onenetarikoa da, eta herriko lagunei buruzko kontu asko aipatu dizkiot. Nolakoa den bakoitza, txirrinduz egiten ditugun irteerak, erreka erdi-izoztuan ohi ditugun murgilaldi eta barre algarak, betidanik maiteminduta eduki nauen neska nolakoa den, etabar.

Txikitatik ezagutu izan ditudan bazter horiek erakutsi nahi dizkiot, non bizipen  hunkigarri eta goxoak izkutatu dauden, non txisteak kontatu edo lehenengo musuak izan genituen.

Herriko kuadrila berezia da niretzat. Haien gurasoak eta gureak, txikiak ginenetik ezagutzen dira. Horrela egin ginen lagun, paseatzera ateratzen zigutelako haurrak ginela. Politena zera da, desberdinak garela, leku anitzetatik baigatoz eta guretariko bat gainera atzerrian jaiotakoa da. Kolore guztietakoak gara eta hobeto baino hobeto eramaten gara gure artean.

Hiri berean biziko bagina, seguru nago ez zela berdina izango. Baina bertara iristen garenean, bakoitzak bere berezko izaera erakusten du, inolako mozorrorik gabe. Benetako adiskidetasuna dugu, eta Bittorrek guzti hori bizitzea nahiko nuke.

Txarrena zera da, lagunak ez ezik, familia ere partekatu beharko duela, hau da: ama, aita, aittita, amona, osaba-izekoak, janorduko zalapartak eta komun bakarra, naiz eta handia izan. Baina deserosotasun hura zer da bada Bittorreri nire lagunak ezagutaraztearen ondoan?

Dantzan egin ostean, musua?

Gaurko idatzia zertxobait desberdina izango da, zeren oraingoan ni neu izango naiz galdetuko duena. Zuon ikuspuntua eskatuko dizuet, gainera. Zeri buruz?. Oraintxe ikusiko dugu.Ninos_bailando_muralesyvinilos_23676844__Monthly_XL

Lehengo batean, neska batek deitu zigun erabat haserre, ez baitzuen ulertzen mutil batzuen portaera, eta ez zegoen batere ados beraiekin.

Oporrak direla eta herri turistiko bateko diskoteka batera joan zen bere lehengusinekin. Oso pozik omen zegoen, haiek nagusiago izanik, leku moderno batetara zihoazelako!!!

Behin barruan  zirela, mutil bat hurbildu zitzaion dantza egiteko asmoz. Baietza eman zion neskak, dantzan egin nahi baitzuen, jende gehiago ezagutu eta…horretara joaten baita jendea diskotekara!!! Baina dantza amaitu zenean, mutila musu ematera oldartu zitzaion, ordainetan. Orduan neska honek ezetz bada, joe!! Ez zuen inondik ezagutzen, ez zekien bere izena eta beraien artean “baile” bat baino besterik ez zen egon. Beste zerbait ulertzera eman zion ala?

-“Ohitura da; dantzan egin eta gero “muerdoa”-erantzun zion mutilak

-Zerrrrr? Nongo ohitura?-esan zion neskak

-Leku guztietan moñoña, eta ez bazaude jolasteko, ez zaitez hasi dantzan”-hark

Gustiz suminduta lehengusinengana hurbildu zen, eta hauen laguntzarekin ulertu zuen gertaturikoaren gakoa

“Leku batzuetan modan dagoenez gero, batzuk egiten dute. Beste askok pentsatzen dute lau aurpegi gogorren triukimailua dela, eta ezetz esaten badiezu, antzerkia montatzen dizute lotsa-lotsa gera zaitezen. Eta beste askok sekula ez dute kontu honen berririk izan”-azaldu zioten lehengusinak.

Askenik, neska honek eman zigun bere haserrearen arrazoiak: berak nahi du dantzan egin, ondo pasatu eta jendea ezagutu, baina orain kontu handiz ibili beharko ote den kezkati dago. Berak uste du dantzan egiteak baduela bere jokoa; hau da: jende berriarengana hurbiltzeko ondo dago, eta agian musu batekin burutzea ere posible izan daiteke, gauzak bere onetik badoaz eta bien desioa hori bada…, baina ez derrigorrean eta era itsusian. Bidesaria ordaindu behar da????

Ezagutzen ahal duzue honelako kasurik? Zer uste duzue honetaz?